Veelvoud leidt naar vervlakking, erodeert het verlangen.
Behalve in Taal.
Woorden in boeken vermeningvuldigen het gemis.
Veranderen m’n zolder in een huis. Van stilte.
Ik betast de ochtend met letters.
Het lichaam van het licht wordt wakker,
kruipt uit de grond naar de lucht.
Op tafel haal ik dichters uit hun witte lakens.
Ze slapen in mijn handen. Vredig als een gedicht.
De onvoltooid verleden tijd van gemis en verlangen 