Altijd ergens… wolken

Foto Michiel Hendryckx 

 .

.

In het gehucht Croisset, aan wat nu de Quai Gustave Flaubert heet, woonde de grote schrijver een leven lang in een imposant huis met uitzicht over de rivier. Flaubert schreef er zijn ganse oeuvre en overleed er ook in 1880 in alle eenzaamheid. Alleen het tuinpaviljoen bestaat nog. Wie het bezoekt, doet het vooral uit piëteit, niet om wat te zien.

…

Maar de mooiste van de drie tuibruggen voorbij Rouen is de jongste en de meest gewaagde. In 1995, het jaar dat de Pont de Normandie openging, was de sierlijk gebogen brug in de Ronde van Frankrijk een col van 4de categorie. Bij het maken van de foto heeft die wolk de regie van me overgenomen. En ziet u slechts de helft van de brug. Het beeld is meteen ook troost voor de thuisblijvers. Om mooie luchten te zien, moet je niet op reis gaan.

Altijd ergens, altijd iets – 49°25’50,91’’N | 0°18’38,53’’O –  16 juli 2016 –  | Michiel Hendryckx 

De Standaard – Weekblad

.

.

Het beeld is meteen ook troost voor de thuisblijvers.

Om mooie luchten te zien, moet je niet op reis gaan.

.

Wolken zijn trekvogels. Ik ben een roerloze reiziger.
A grande vitesse.
Schrijven is kijken. Ik zie wat jij niet ziet.
 
Mijn verbeelding is een vogel.
 
Beelden zijn gevangen
binnen hun ruimte. Van hoogte en breedte.
Verlamd door hun cirkelende omtrek.
 
Ik bevrijd ze.

 

.

Ik ben de verslaafde minnaar van dit huis.

Muren en huid zijn één.

Wij verlaten elkaar enkel noodgedwongen.

 

De ene gaat, de andere wacht. Onbeweeglijk geduldig.

 

Ben ik ginder, ik denk aan hier. Aan haar.

Mijn stenen bruid.

Mijn rots en mijn branding.

 

Zij een aangemeerd schip. Ik een matroos. Met zicht op de wolken.

 

 

 284636

Advertentie