Internet JJ-Art
Maar hoe verder je in het verhaal komt, des te tragischer wordt de arme Diego, die door al dat wachten de grip op zijn leven, maar ook op de werkelijkheid, verliest. Wanneer Zama weer eens geil maar vooral eenzaam in bed ligt, denkt hij:
‘Hier was ik zonder lippen voor mijn lippen.’
…
‘Ik vroeg me af, niet waarom ik leefde, maar waarom ik geleefd had. Ik veronderstelde dat de reden het wachten was en ik wilde weten of ik nog iets verwachtte. Het leek me van wel. Een mens verwacht altijd meer.’
En daarom trekken we straks weer van luchthaven naar luchthaven. Om te oefenen in wachten, en dus in leven.
Uit: DICHTER bij Ellen – Antonio di Benedetto, Zama, Lebowski, 2017 – De Morgen – 5 juli 2017
. +++
Soms spreken ze als vlinders
die over bloemen fladderen
vrij en veranderlijk
dan weer zwijgen ze
zoals een zomeravond die valt
over een mens verlaten door God
maar dichterbij wachten ze
geduldig als kersen
rijp om geplukt te worden.
PS.
Met het rouge van kersen lokken lippen onze zoenen.
Zuchten ze en zoeken ze.
Naar hun zachte ridders. Om te oefenen.
“Il faut embrasser beaucoup de grenouilles avant de trouver son prince charmant.”