Face & fame

 

 

4 februari 2004
.

.

Een dag zoals een ander, zou je denken.
Je zal het niet weten of zich herinneren,
maar toen werd Facebook geboren.
.
040204
.
‘Het Land van de Glimlach.’
En ‘Spiegeltje, spiegeltje aan de wand,
wie is de schoonste van gans het land?’
.
Zeg maar gerust vandaag: de wereld. Het WWW.
.
Het woord werd overrompeld door het beeld.
Glamour en glorie.
Als een vlag boven de navel.
.
En wee diegene die even aan het pluisje raakt.
.

_

_

.

PS.

Het gekartelde portret

Het is oefenen. Schrijven en snijden.
Tot een zin glashelder wordt. Doorzichtig als een venster.
Met een lichte weerspiegeling.
De weerkaatsing van jezelf. En de ander.
Kijken als een buitenstaander. Uittreding.
Schrappen en schaven.
Aan de identiteit die je meent te zijn.
1 mei 2009

.

PS.
Ondertussen is het weer lente. In 2018.
Schrijven zou in principe hetzelfde moeten zijn.
Maar ben ik nog wel dezelfde pen?
Ik vrees dat de inkt donkerder is geworden. Meer herfst dan zomer.

°°°

.

.

Column – Rik Torfs – HLN – vandaag
“Maar plotseling breekt de lente aan. Aanvankelijk verovert een vaag groene kleur de dood lijkende takken en twijgen. Daarna barst verborgen leven uit zijn voegen. Onweerstaanbaar.  Alles gebeurt gewoon. De natuur zorgt moeiteloos voor vernieuwing. Zonder voorafgaandelijke pamfletten die duidelijk maken hoe broodnodig verandering is.  Zonder bewustmakingcampagnes, burgercomités en GAS-boetes. Echte vernieuwing komt vanzelf. Enfin, zo is het toch in de natuur.

Mensen vernieuwen moeizamer.”