een melkwitte zonde

.

Tegen de vrouw zei Hij:
“Ik veroordeel u ook niet. (…) Ga naar huis, en zondig vanaf nu niet meer.” (Johannes 8:11).
Over de zondige vrouw, die Jezus’ voeten kwam wassen en inwrijven met olie, zei Hij: “haar zonden zijn haar vergeven, al waren het er vele” (Lucas 7:47).

Met weemoed denk ik terug aan de tijd
dat ik nog zondigde…
tegen het zesde en negende.

.

De onvoltooid verleden tijd van gemis en verlangen

Afbeeldingsresultaat voor zwart-wit liggend naakt
Liggend naakt. Jan Wiegers ( 1893 – 1959)

Het meer

(Matth. 8,23-27)


Met gesluierd gelaat, met naakte borsten
verscheen ons een vrouw op het woelige meer.
Ik roeide. Wie van ons die zij volgde
had in zijn bloed deze godsvrucht verbeeld,

deze melkwitte zonde, zacht als het water,
hard als de spiegel waarover zij liep?
Ik trok, de armen vol koorts, aan de spanen.
De Heer glimlachte raadsels. Hij sliep.

Toen schokten wij vast. Om ons schoot het riet
zijn zilveren pluimen. Het water werd slijk.
De Heer ontwaakte, vroeg wie hem riep.
Ik zweeg, de armen beschaamd langs het lijf.

Charles Ducal

°°°

Toen het nog lente was
lag zij naakt
in het genadige gras

als een melkwitte zonde

later toen het zomer werd
en ik in bloei stond
leek zij op deinend water

en was ik klaar voor een duik in de schaamte

maar het werd nooit wat

View original post 46 woorden meer