.
Maar waar moet ik naartoe?
.
Every word has its place.
Weet dat ik jou bemin en niet bemin
gezien de twee manieren van het leven,
het woord is als een vleugel van de stilte,
het vuur is voor de helft van kou vervuld.
Pablo Neruda
uit: Honderd liefdessonnetten
Er zijn gedichten geschreven
die je doen verlangen
naar het onbevlekte wit.
Er bestaan versregels
die zo integer spreken
als de stilte.
Lezen is dan de thermiek voor het geschrift.
PS.
Die eeuwige hunkering. Naar jezelf.
In de andere.
Die het vuur brandende houdt. En als het smeult weer oprakelt.
A shadow on the wall.
PS.
Gisteren schoonheid gezien,
zoals ik ze nog nooit zag.
Een veld van rood en bleu de Provence.
Klaprozen en blauwe distels.
Ik moet terug. Straks. Als het zonlicht de kleuren wakker maakt.
https://www.youtube.com/watch?v=q9qwl0rsAgk
http://www.poezie-leestafel.info/pablo-neruda
218.634
De onvoltooid verleden tijd van gemis en verlangen 