
Foto internet: Tekenderwijs
.
Angst
Ik ben voor bijna alles bang geweest:
voor ’t donker, voor figuren op het kleed,
voor stilte, voor de schorre kreet
van de avondlijke venter, voor een feest,
voor kijken in de tram en voor mezelf.
Dat zijn nu angsten, die ik wel vertrouw.
Er is één ding gekomen, dat ik boven alles vrees
en dat mij kan vernietigen; dat ik bedelf
onder een vracht van rede, tot het wederkeert:
dat is het nuchtere gezicht van mijn mevrouw
wanneer zij ’s morgens in de kamer treedt
samen met het ontluisterd licht en dat ik weet
wat ze zal zeggen: nog geen brief, juffrouw.
Uit: M. Vasalis, Verzamelde gedichten
+++
_
.
“Laat ons veel brieven schrijven naar elkaar dan hoeven we intussen niet te leven…”
Herman de Coninck
Zoveel soorten brieven,
ik noem ze niet.
Behalve dan die ene
die nooit geschreven werd.
Maar waarop je wachtte.
Samen met de ochtend
en het kleppen van de brievenbus. De wind
en de regen. Die angst kan wassen
uit geschreven woorden.
Zoals een brief zijn inkt verliest.
_
.
PS.
Je kan ook niet schrijven.
Zoiets als zwijgen.
Voor het spreken.
Je schrijft de brief in je hoofd.
Maar je verstuurt hem niet.
Hij blijft.
Zoals een trekvogel. Met angst.
…
Sotto voce
Zoveel soorten van verdriet,
ik noem ze niet.
Maar één, het afstand doen en scheiden.
En niet het snijden doet zo’n pijn,
maar het afgesneden zijn.
…
M. Vasalis
uit: Vergezichten en gezichten,
Van Oorschot 1954
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Laden...
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.